De uitzending ‘debat op 2’ van 2 januari 2013 ging over de toenemende bezuinigingen op de kinderopvangtoeslag. Werkende moeders verantwoordden zich wederom voor het feit dat ze graag willen werken en niet thuis fulltime kinderen verzorgen. Er werd discussie gevoerd dat men vooral niet de hand moest ophouden en zelf dan de kosten voor de opvang voor rekening moet nemen. Tenslotte kiezen de mensen er zelf voor om te werken of niet. Maar hoe kan men nog de hoofd boven water houden als niet allebei de ouders werken. Moet men ‘gestraft’ worden door hard en veel te gaan werken en dus ook een bijdrage te leveren aan de maatschappij en economie? De Wet op de Kinderopvang is opgezet om vrouwen meer te laten participeren in de arbeidsmarkt, met deze bezuinigingen lijkt dit proces stopgezet. Ouders besluiten minder te gaan werken, er zijn ouders die hun kinderwens hierdoor even opzij zetten, of komen in de financiële problemen. De standpunt van de overheid dat de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt minder is geworden door de bezuinigingen, lijkt vooralnsog niet te kloppen.